Een bijeenkomst in veilige en besloten sfeer over diversiteit in leefstijl en hoe je daarmee omgaat in je omgeving, werk en familie.

Er waren ca 15 vrouwen aanwezig. Aan de`hand van een aantal thema’s werd een dialoog gehouden.

Eerste thema voor de dialoog: Bij hetero’s denkt men vooral aan liefde Bij lesbo’s denkt men meteen aan het seksuele aspect. Hoe komt dat vragen we ons af?

  • omdat ze het niet kennen
  • Heel vaak krijg je Meteen de vraag: hoe doen jullie dat?
  • Heteromannen vinden dat interessant
  • Het is wel het enige dat anders is dan hetero liefde
  • Welke ruimte heb je, Als je al die vragen krijgt? Iedere keer moet je erover nadenken.
  • Het is steeds spannend, je weet nooit wat de reactie is
  • Als je niks zegt ben je ‘hetero’
  • Ideaal is dat je niet hoeft te labelen
  • Je wilt toch wel erkenning van wie je bent

 

Thema 2 – Wil je het benoemen dat je lesbisch, bi of queer bent, of wil je dat niet om geen stempel op je te krijggen?

  • Het is spannend – als je het niet zegt dan ontken je het.
  • Maar mijn geaardheid komt pas op de vierde of vijfde plaats, dus ik benoem dat niet meteen.
  • De vraag is: waarom wil je het vertellen?
  • Je bepaalt zelf wanneer je wat wilt zeggen
  • Ik ben wel wat voorzichtiger geworden na wat ‘flauwe’ opmerkingen
  • Soms is het ook prettig om het niet te zeggen, het voelt dan heel comfortabel om even net als iedereen te zijn
  • Het maakt ook uit of je er al een beetje ‘lesbisch’ uitziet, dan denkt iedereen het al van te voren en hoef je er niet over na te denken.
  • We hebben veel te danken aan voorvechters voor ons er altijd voir uitkwamen, waardoor er nu veel meer acceptatie is en keus om je leven te leven zoals het
  • huwelijk (noem het vooral geen homohuwelijk want het is precies hetzelfde, je hebt toch ook geen heterohuwelijk)
  • Daarom ook belangrijk uit te komen
  • Maar je hebt ook je eigen keus en je eigen proces
  • We hebben allemaal onze eigen eigen strijd te strijden
  • Hoe ver ga je daarin? Als je te maken krijgt met zorg dan moet je ook weer opnieuw uitkomen
  • Moeders kunnen soms een reden zijn om wat minder uitdrukkelijk uit te komen
  • Voor sommigen betekent uitkomen het worden genegeerd door de familie – dat je alleen komt te staan.
  • Dat kan dus pas als je een ander steunsysteem hebt om je heen
  • Het maakt uit of je uit een ik-cultuur of een wij-cultuur kom

 

Slotvraag: Moet je er voor uit komen?

  • Nee, er niet voor uitkomen mag ook! Geen labels
  • Het is vaak een proces met verschillende fasen.
  • Gelukkig zijn er ook strijders die er openlijk voor uitkomen en uitdragen en die hebben ook steun nodig van anderen die het wel durven te benoemen.
  • Doe datgene wat bij je past!
  • Zeker in de surinaamse gemeenschap zijn er genoeg die het niet willen benoemen. Voor Mil Colores mag ook dat er zijn.
  • Strijd en labellen is westers zegt Gloria Wekker, daarmee is ook de emancipatiebeweging erg westers en daarmee blijven veel manieren en leefwijzen wat onderbelicht

 

We gaan zeker als Mil Colores rond dit thema met Gloria Wekker een vervolgbijeenkomst organiseren.

 

Van 19.00 tot 23.00 uur Multicultureel vrouwenfeest

 

 

Na de middagworkshop gingen we we door met een spetterend feest in het Mirror Centre. Samen dansen, eten, praten en lachen.

Ca 75 vrouwen waren aanwezig. opvallend was de grote diversiteit in kleur, leeftijd en leefstijl. Een echt feest van diversiteit. Veel vrouwen waren voor het eerst op een Mil Colores activiteit en gaven aan de sfeer als warm en welkom te ervaren. Een plek om te kunnen zijn wie je bent.

Met dank aan het Blauwe Fonds, Bob Angelofonds en Trutfonds

Geef een reactie